Świątynia parafialna pw. Zaśnięcia NMP jest głównym obiektem Greckokatolickiego Kompleksu Cerkiewnego, zlokalizowanego w Legnicy przy ulicy Wrocławskiej 180. Znajduje się we wschodniej części miasta, w obrębie Wrocławskie Przedmieście, na granicy osiedla Kopernik II i dzielnicy Piekary Wielkie, sąsiaduje także z Cmentarzem Komunalnym.

     Autorem projektu cerkwi, sali parafialnej, sal katechetycznych i plebanii jest przemyski architekt Jacek Mermon, który projektował także greckokatolickie świątynie w Kętrzynie, Giżycku oraz Przemkowie.

     Poświęcenie krzyża na placu budowy odbyło się w czerwcu 1991 roku, w obecności nuncjusza apostolskiego w Polsce, Ks. Arcybiskupa Józefa Kowalczyka. W 1993 roku rozpoczęto budowę sali parafialnej, w której od 1997 r. celebrowano nabożeństwa. Dnia 28 sierpnia 2000 r. uroczyście wmurowano kamień węgielny pod budowę świątyni, która została poświęcona 25 sierpnia 2007 roku.

     Forma przestrzenna obiektu cerkwi jest oparta na centralnym założeniu ośmioboku zwieńczonego kopułą. Nad zespołem głównego wejścia znajduje się poziom chóru w formie balkonu, który obejmuje trzy przęsła ośmioboku. Naprzeciw wejścia głównego jest zlokalizowane prezbiterium, na zapleczu którego znajduje się zakrystia. Forma zewnętrzna bryły cerkwi jest oparta na układzie czterech portali.

     Cerkiew, jak większość świątyń chrześcijańskich obrządku wschodniego, jest budowlą zorientowaną, a jej forma przestrzenna oparta jest na układzie dwustopniowej nawy. Nawa centralna zwieńczona kopułą jest otoczona wokół promieniście nawami bocznymi, w skład których wchodzi prezbiterium. Dach cerkwi pokryty jest blachą miedzianą. Na głównej kopule znajduje się krzyż grecki z półksiężycem, nad czterema portalami umieszczono mniejsze kopuły, również zwieńczone krzyżami.

     Do cerkwi prowadzi wejście główne oraz dwa wejścia boczne, kierujące do zespołu balkonu i chóru. Na parterze znajduje się również czworo drzwi na obwodzie ścian zewnętrznych, które wychodzą bezpośrednio na teren dziedzińca okalającego obiekt.

     We wnętrzu świątyni na szczególną uwagę zasługuje nie tylko ikonostas, a również piękna polichromia. Autorem całości prac jest znany lwowski artysta Andrij Dutka.


     Ikonostas posiada tradycyjną, czterorzędową formę, z rozbudowanymi częściami bocznymi (skrzydłami) zamykającymi prezbiterium. W środku pierwszego rzędu ikon namiestnych umieszczone są carskie wrota z ikoną Zwiastowania, oraz postaciami czterech ewangelistów. Po prawej stronie carskich wrót znajduje się ikona Chrystusa Nauczającego, po lewej zaś ikona Matki Bożej z Dzieciątkiem. W południowych wrotach diakońskich została umieszczona ikona św. Romana Hymnografa (Melodosa) , a w północnych ikona św. męczennika Szczepana. Skrajna ikona z lewej strony przedstawia św. Mikołaja Cudotwórcę, a ikona świątynna (chramowa) ukazuje Zaśnięcie NMP.

     W centralnej części drugiego rzędu ikonostasu, nad carskimi wrotami, znajduje się Ostatnia Wieczerza, a po obu jej stronach dwanaście tzw. „ikon pokłonu” przedstawiających chronologicznie święta roku liturgicznego.


     W trzecim rzędzie centralnie umieszczona jest ikona deisis czyli postać Chrystusa Wszechwładcy na tronie z Matką Bożą i Janem Chrzcicielem. Po bokach są umieszczone ikony dwunastu apostołów .


     Czwarty rząd ikonostasu przedstawia proroków Starego Testamentu. Centralnie jest umieszczona ikona Bogurodzicy.


     Zwieńczenie ikonostasu stanowi przedstawienie sceny ukrzyżowania, z postaciami Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty, umieszczonymi na poprzecznej belce krzyża.

     W skrzydłach bocznych ikonostasu umieszczone są ikony teologów i twórców liturgii. Na skrzydle północnym odnajdujemy św. Jana Chryzostoma oraz św. Bazylego Wielkiego, na południowym zaś św. Grzegorza Wielkiego (Dialogosa) i św. Grzegorza z Nazjanzu. Na wrotach bocznych z jednej strony jest umieszczona postać kapłana Melchizedeka, na przeciwko św. diakona i męczennika Wawrzyńca. W drugim rzędzie skrzydeł ikonostasu występują ikony proroków.


     Na ścianach oraz sklepieniu świątyni występują polichromie figuralne przedstawiające świętych oraz sceny i postacie biblijne. W absydzie prezbiterium jest przedstawione wydarzenie Eucharystii, w którym wokół witrażu z wizerunkiem Chrystusa udzielającego swe Ciało i Krew, zgromadzeni są apostołowie przyjmujący Najświętszy Sakrament. Kompozycję z obu stron zamykają aniołowie trzymający rypidiony, czyli specjalne baldachimy osłaniające udzielaną Komunię.


     W sklepieniu świątyni widnieje obraz Chrystusa Pantokratora, poniżej postacie ewangelistów i apostołów, którym towarzyszą aniołowie. Kopułę wypełniają również przedstawienia wydarzeń paschalnych oraz treści Ewangelii, które są czytane w cerkwi w kolejne niedziele po Zmartwychwstaniu. Cykl ten rozpoczyna ikona Zejście do piekieł, w dalszej kolejności widzimy Niewiasty niosące wonności, Uczniów w drodze do Emaus, Chrystofanię w Wieczerniku, Spotkanie Chrystusa z Tomaszem, Spotkanie Jezusa z samarytanką, Uzdrowienie paralityka oraz Uzdrowienie ślepca.


     Na ścianie południowej przedłużenie ikon namiestnych stanowią postacie Ojców Kościoła Zachodniego: św. Ambrożego, św. Augustyna, św. Hieronima, św. Leona Wielkiego i św. Izydora. Po przeciwnej stronie znajdują się wizerunki Ojców Kościoła Wschodniego: św. Atanazego, św. Cyryla Jerozolimskiego, św. Efrema Syryjczyka, św. Cyryla Aleksandryjskiego i św. Jana Damasceńskiego.


     W drugim rzędzie polichromii widnieją sceny z Nowego Testamentu. Na ścianie północnej, powyżej Ojców Kościoła Wschodniego zostały przedstawione dwa wydarzenia: Wskrzeszenie Łazarza oraz Namaszczenie w Betanii. Na ścianie południowej przedstawiono Obmywanie stóp apostołom oraz Modlitwę Jezusa w Ogrójcu.


     Przy wejściu na chór, od strony północnej, odnajdujemy Chrzest Rusi-Ukrainy, nad którym umieszczono wizerunki apostołów Słowian: św. Andrzeja Apostoła oraz św. Cyryla i Metodego.


     W dalszej kolejności mamy scenę Wypędzenie kupców ze świątyni oraz postacie św. Klemensa Rzymskiego, św. Andrzeja z Krety i św. Teodora Studyty.


     Po przeciwnej stronie znajdują się przedstawienia męczenników: św. Borysa i Gleba oraz św. Jozafata Kuncewicza, Męczenników Pratulińskich oraz Męczenników ukraińskich XX wieku. Tę część zwieńcza wizerunek Opieki Matki Bożej ze św. Andrzejem Salosem, św. Epifaniuszem z Salaminy oraz św. Romanem Hymnografem.


     Na poziomie chóru, w środkowej części malowidła przedstawiają następujące wydarzenia: Odnalezienie Jezusa w świątyni, Wesele w Kanie Galilejskiej oraz Uzdrowienie teściowej Szymona (Piotra). Nad nimi umieszczono postacie świętych: św. Jerzego, św. Dymitra, św. Paraskewy, św. Barbary. Od strony południowej znajdują się: Cudowne rozmnożenie chleba oraz Chodzenie po wodzie, a w dalszej części, przy wejściu południowym na chór, Rozesłanie Apostołów.